Ur. we Lwowie, w rodzinie kupieckiej, absolwent wydziału architektury tamtejszej Politechniki (1938). W 1937 kierował budową osiedli na Pomorzu. Przybył tu 3 m-ce przed wojną, w czasie Dni Zamościa, pocz. mieszkając przy ul. Orlicz-Dreszera. W VI 1940 w ramach akcji A-B spędził kilka dni na Rotundzie (wypuszczony po interwencji niemieckiego starosty). Był architektem powiatowym (1939-51, zwolniony), później m.in. kierował odcinkiem Zjednoczenia Budownictwa Miejskiego (na 3 powiaty), pracował w spółdzielni "Beton" i "Budowa" jako kier. techniczny (do k. 1955), uczył też w PLSP.
Zaprojektował gmach PPRN, szpital zakaźny (1940), oprawę cmentarza na Rotundzie oraz pomnik pamięci Żydów (1950). Projektował też kościoły w Bondyrzu i Lipsku, oraz kaplicę w Kornelówce, do kościołów zamojskich ołtarz gł. dla redemptorystów (przeniesiony do Wirkowic), do kościoła św. Katarzyny tabernakulum (1954) i pomnik ku czci pomordowanych profesorów i uczniów gimnazjów (1946), do kościoła św. Krzyża relikwiarz w kształcie krzyża, Rozbudował też plebanię, ponadto rozbud. kościół w Terespolu. Wznosił również m.in. elewator.
Zafascynowany pięknem architektury zamojskiej poświęcił jej wiele uwagi w pracy zawodowej i naukowej. Był autorem Budownictwa w powiecie zamojskim podczas okupacji... (Zamość 1945) i małego przewodnika po Zamościu (1950), jego popularyzator. Po wojnie wygłaszał odczyty o zamojskiej architekturze (w każdą niedzielę o 12-tej w PLSP lub ratuszu), pisywał w "Życiu Lubelskim" (cykl Zamość zapomniany), autor wspomnień. Był współautorem modelu miasta (1947). Odkrył słynny "bukowiński obraz" z nieznanym widokiem miasta.
Był pomysłodawcą zatwierdzonych przez Ministerstwo, opartych na pilśni tanich 4-pokojowych domów (25 tys. zł) - pierwszy zrealizowany w Wawrze k/Warszawy, potem w Kielcach, pisano o 32 zamówieniach, ale prawdopodobnie do masowej ich produkcji nie doszło (Domki zamojskie będą masowo produkowane, "Życie Lubelskie" z 30 III 1956). Był czł. zarządu (6 osób) lubelskiego oddziału SARP, do 1950 czł. zarządu miejscowego Tow. Miłosierdzia "Caritas", później działaczem ZK "Caritas", w 1945 został prezesem Koła Przyjaciół Harcerstwa.
Wyjechał, ponieważ w Zamościu mieszkał w trudnych warunkach, z czworgiem dzieci przy ...Elewatorze, który budował wówczas. W 1956 zamieszkał w Kielcach, był tam Wojew. Konserwatorem Zabytków, uczył w Technikum Budowlanym, wykładał też na Politechnice Świętokrzyskiej (do 1976). Obronił tam pracę doktorską (rozprawa o pałacu Zamoyskich, w której zrekonstruował jego pierwotną sylwetę, 1965), jej promotorem był prof. W. Zin. Pracował też w PKZ.
Malarz amator, obraz Rotunda Zamojska eksponowano podczas słynnej wystawy na Zamku Królewskim (1985). Fotograf, w 1979 przekazał do Muzeum 460 klisz i 90 płyt szklanych negatywów zdjęć z 1944-56, w 1987 prezentowano je na wystawie (54 zdjęć). W opinii współczesnych - bardzo uprzejmy, delikatny w obejściu.

 * Architekt powiat, inż. Klimek podjął się wielkiej pracy inwentaryzacji zabytków architektonicznych Zamościa. Ponieważ stare miasto tzw. „Padwa północy", przedstawia bezcenny skarb sztuki renesansowej — praca inż. Klimka będzie miała poważną wartość, a czas jej trwania oblicza się na kilka lat. W okresie letnim inż. Klimek korzystał z pomocy studenta ob. Władysława Junika. ("Sztandar Ludu" z 1949)
 * Gdy Bojarczuk wytknął mu, że współpracuje z ciemniakami – delikatny w obejściu odpowiedział miał gruboskórnie – gówno mnie to obchodzi co mówicie – ja projektuję domy.