Pochodził z Krakowskiego, ukończył Korpus Kadetów, służył w inżynierii i artylerii Król. Polskiego, w Arsenale warszawskim, w Zamościu przez rok (XII 1830 - XI 1831), jako dowódca kompanii zatrudnionej pracami około broni i  rynsztunków wojennych. Prowadził pionierskie w Polsce doświadczenia nad wytrzymałością żelaza, stali, drewna, badania nad siłą do poruszania pojazdów po różnych nawierzchniach, publikował  wynalazł cyrkiel do mierzenia promienia walca i machinę do wyrzucania kamieni bez użycia prochu. Eksperymenty prowadził w oblężonej twierdzy. Miesiąc po wyjeździe do Warszawy zmarł.

 * Przyjęty zostałem do mieszkania pana Krauza, porucznika artylerji, dowódcy kompanji zatrudnionej przy pracach około broni i rynsztunków wojennych. Niepospolita zdatność Krauza, obok jego twórczej wyobraźni, coraz nowe ulepszenia i coraz nowe poczyniła nam wynalazki w broni i machinach wojennych. Pokazywał mi nowo wynalezioną przez siebie machinę do wyrzucania kamieni bez użycia prochu, z takim niemal skutkiem, jak kuli armatniej. Pokazywał mi oraz warsztaty wojskowe i różne szczegóły fortyfikacyj. (ze wspomnień Ignacego Maciejowskiego, oficera gen. Dwernickiego, 1831)