Zachowane kompozycje wskazują, że można go uważać za prekursora poezji śpiewanej (S. Bartnik). W Bibliotece Narodowej znajduje się druk z nutami utworu Dumka ze słowami B. Leśmiana, do muz. B. Gołogowskiego (1911). jest autorem słów do pieśni W dwoistej łodzi J. Wydżgi, oraz  libretta do suity tanecznej Dziewczyna i paw T. Żeligowskiego. Do jego poezji też komponował podobno J. Pomarański.
Do poezji Leśmiana najwięcej utworów skomponował Marek Grechuta (osobne hasło: Leśmian i Grechuta). Pierwszy znaną piosenką do wiersza Leśmiana był wykonywany przez Ewę Demarczyk - Garbus 2:55 (muz. Z. Konieczny, LP Ewa Demarczyk śpiewa piosenki Koniecznego, 1967). Autorem muzyki i wykonawcą leśmianowskim był Czesław Niemen - Com uczynił, żeś nagle pobladła? 7:39 (LP Marionetki, 1972), Stanisław Sojka - Gdybym... 3:31 (Soykanova, 2002), Grzegorz Turnau - Jakieś inne słowa i We śnie (LP Na prawdę nie dzieje się nic, 1991) oraz Szli tędy ludzie z 1997, Stare Dobre Małżeństwo - 5 utworów z 1992-98, Magda Umer - Śni się liściom nieskończoność i Szli tędy ludzie z 1995, Anna Maria Jopek - Dłoń zanurzasz we śnie z 1997,  Hanna Banaszak - Urszula Kochanowska z 2001.