Jan Zamoyski słynął talentami oratorskimi, ale - oprócz drukowanych mów sejmowych, odezwy na otwarcie Akademii oraz rozprawy uniwersyteckiej, a także bogatej twórczości epistolograficznej - przypisuje się mu jedynie genealogię rodu w epigramatach Stemma Samosciorum, oraz 16-wierszowy utwór na cześć poległego Jerzego Farensbacha (obydwa wydane w Zamościu w 1609). W pierwszych latach istnienia miasta działali w Zamościu dwaj znani poeci Odrodzenia: Sebastian Klonowic i Szymon Szymonowic, a także pierwszy polski komediopisarz Piotr Ciekliński. Dwaj ostatni wydawali swoje utwory w miejscowej drukarni, a ukazanie się Potrójnego z Plauta (1597, 1891, w 1936 wystawiony przez Teatr Wielki we Lwowie) i Sielanek stało się wydarzeniami w historii literatury polskiej. Do grona związanych z Zamościem poetów zaliczany był m.in. Kasper Maliński i Jan Mruczyński.
Z zamojskiej drukarni wyszły tylko 2 tomy poezji, poemat i 2 dramaty, wszystkie w początkowym okresie istnienia oficyny. Z bardziej znanych nazwisk literackich na wymienienie zasługuje jedynie Bartłomiej Paprocki, Szymon Starowolski, Bartłomiej Zimorowic. Prawie trzecią część wszystkich druków zamojskich stanowiły panegiryki, w zdecydowanej większości autorów z kręgu Akademii. Twórcami ponad 20 panegiryków byli: Andrzej st. Abrek i Bazyli Rudomicz, po co najmniej 10 wydali profesorowie: Jan Bytomski, Stanisław Duńczewski, Paweł Kuuk, Sebastian Leszczyński, Ludwik Tainer i Aleksander Żychowski. Szereg wartościowych utworów panegirycznych wyszło spod pióra Sz. Szymonowicza i Dawida Hilchena - czołowych humanistów z kręgu zamojskiego dworu.
Pewnych walorów literackich doszukać się można jedynie w panegirykach, których autorami byli Jan Czechowicz, Maciej Pawołowicz, Stanisław Roszyński, Kasper Trądkowski (profesorowie), Antoni Brzyski, Maciej Paczyński - wiersz piękny, płynny, wdzjęczny i Jakub Podhorecki (studenci). Dykcjonarz Poetów wymieniał również  drukujących w Zamościu: Castelli (Vox grata mentis, 1669 - prześliczne epigramata),  Samuel Główczyński (Himena Echo wesołe, 1672), Andreaszowicz (Applausus, 1682), Stanisław Gołębiowski (Melodya Lutni Appolinowej, 1698), Na uwagę zasługuje też czynny w 2 ćw. XVII w. zamojski franciszkanin Franciszek Sitański (poematy i fraszki), a pewnych walorów doszukuje się w zamojskich drukach autorów jak Andrzej Malski (1640), Paweł Krzeczkiewicz (1676) Marcin Mikołajski (1689), Józef Mikołajski (1733), Paweł Łosiecki (1748) i profesor Akademii Stanisław Niewieski autor zbioru epigramatów. W Zamościu urodził się znany pisarz panegiryczny Tomasz Canevesi.