W 1890 otwarto czynną ok. pół wieku łaźnię publiczną Józefa Czernickiego. Mieściła się w nadbudowanym wówczas domu przy ul. Żeromskiego 9 (proj. Władysław Sienicki), dawniej z tablicą "Kupalnia" (łazienki). Posiadała 4 kabiny z 12 wannami żel. i natryskami nad nimi, terakotowe podłogi i majolikowe ściany. Wanny i aparatownia regulująca dopływ wody mieściły się na parterze W piwnicy była studnia, zbiorniki z zimną (1000 l) i gorącą (800 l) wodą, a na piętrze duże mieszkanie. Wodę z wanien żel. rurą odprowadzano do miejskiej rury ściekowej. Czynna była codziennie oprócz świąt, korzystało z niej tygodniowo ok., 150 osób (koszt 1,50 zł), jeszcze w l. 30. Fasada zachowała pierwotny wygląd.