Ur. w Warszawie, od 1906 w Zamościu, później w Lublinie (gimnazjum). Ukończył prawo na KUL, w 1922 przemawiał na pogrzebie ks. rektora, założyciela uczelni, a przez 3 lata prezesował uczelnianej "Bratniej Pomocy". Działacz Organizacji Młodzieży Narodowej. Był ochotnikiem w 1920. Adwokatem został w 1929, a jego kancelaria należała do popularniejszych w mieście (ul. Żeromskiego 3 - Dom Centralny, tam mieszkał - II p., 3 pokoje w amfiladzie). Był radnym miejskim. Działał w OWP i Stronnictwa Narodowego - prezes Zarządu Powiatowego (rzutki i zdolny, w taktyce umiarkowany), Klubie Obywatelskim, CKS (prezes RN), "Sokole". W Szopce Zamojskiej wystąpił jako Mecenas Uszak (1938). Po wojnie działał w PKOS (wiceprezes, potem prezes) i "Caritasie" (prezes koła, 1951). Był wiceprzewodniczący Powiatowego Komitetu Obrońców Pokoju (1951). Należał do grona założycieli ZTPN. Zm. w Zamościu, pochowany na cmentarzu w Lublinie.
Jego dziećmi byli Maria Lorentz i Marian (1941-1996), ur. w Zamościu, absolwent LO, również adwokat, wieloletni kierownik zespołu adwokackiego (od 1980).