Mimo silnych tradycji tej profesji, z nieznanych powodów długo nie tworzyli cechu (istniał tylko w 1779-1827), co również po 1918. W 1847 - 24, 1855 - 9, 1928 - 11 murarzy. Od końca XIX w. kilku murarzy mieszkało przy ul. Listopadowej, m.in. Ignacy Kitka, Józef Krzysztofowicz, Paweł Kołtuniak, Zdzisław Mazurkiewicz, z Nowej Osady też rodzina Dybków, przy ul. Ogrodowej mieszkał Karol Dragan (zm. 1941), na Przedmieściu Lubelskim Adam Surmacz (1863-1928) z synem Janem (później wyjechał do Argentyny). Ogromny kompleks koszarowy budowali jednak murarze sprowadzeni z Rosji, nazywani "kacapami".
W czasach współczesnych do najbardziej znanych należeli: Józef (XIX/XX w.), potem Paweł Krzysztofowicz, który w 1944 stanął na czele cechu (ul. Okrzei), Michał, Jan, Władysław i Aleksander Radziejewscy (Majdan), Karol Stoczkowski, Bolesław Winiarski (1912-1986), Józef Jagi (obaj mieli betoniarnie), Feliks Abraszewski, Tadeusz Wyszyński (1918-1981), Jan Turski, Franciszek Staroń (1905-1987) z ul. Powiatowej, Jan Harczuk. 1998 - 104 podmioty.

 * Pierwsza chorągiew w kościele nowomiejskim (poświęcona 1952) należała do murarzy.