Rękopis w zbiorach Biblioteki Narodowej, sygn. 1815, jedno z najcenniejszych źródeł do dziejów staropolskiego Zamościa. Pochodzi z 1834. Odkryte zostało w 1885 w Warszawie podczas porządkowania skrzyń z archiwum ordynackim. Wspaniałej pracy dokonał Mikołaj Stworzyński, nie tylko streszczając, inwentaryzując ale i w przejrzysty sposób katalogując dokumenty. Opisanie ma tym większą wartość, ponieważ całe, starannie uporządkowane archiwum, które posłużyło Stworzyńskiemu z gmachu Zarządu Ordynacji w Zwierzyńcu doszczętnie spalił w I 1863 rosyjski płk Emanow. Zostało przepisane na maszynie, część odnośnie Zamościa liczy ok. 90 stron, ob. zdigitalizowane.