Powstał 1 XI 1944 w miejsce RGO PKO (osobne hasło), przejmując kontrolę nad wszystkimi instytucjami opiekuńczymi (prezes Stanisław Mateja, kier. Marian Balicki, ul. Kościuszki 5). Przyjmował nawet setki interesantów dziennie (1946). Zlikwidowany w 1949. Do dzisiaj pozostała żywa pamiątka tej instytucji - Bronisław Pekosiński (osobne hasło), od skrótu PKOS. Wspierał sierociniec s.s. franciszkanek, Dom Starców i Kalek, schronisko dla niemowląt, "tanie kuchnie", dożywianie w szkołach, a także schroniska dla wracających z Niemiec, schronisko dla kobiet. Pomagał też PCK i działające od pocz. okupacji Tow. Miłosierdzia św. Wincentego.

 * Zarząd w 1948 - prezes S. Mateja, wiceprezes H. Muszak, czł. Z. Kniaź, P. Bielecki, H. Fudko, J. Brzuś, W. Wiszniowski.