Rozmierzone zostało w 1581 na obszarze wykupionej wsi Janowice. Jego oś tworzyła ul. Lubelska, zwana także Janowicką (równoległa do obecnej ul. Piłsudskiego, ok. 150-200 m na zach.). Łączyła się z nią prostopadle ul. Łanowa (zaczynała się w pobliżu ul. Studziennej i kończyła przy ob. Starostwie), od której biegło jeszcze w kierunku miasta kilka mniejszych, równoległych ulic. W kilka lat po oblężeniu stało tam 30 domów (1651).
U zbiegu ul. Lubelskiej i Łanowej od poł. XVII w. stał kościół p.w. św. Katarzyny (osobne hasło), a pod koniec XVIII w. powstał również cmentarz. Przy końcu XVII w. przedmieście składało się zwykle ze 150-200 domów. Łanowa należała do najliczniej zabudowanych ulic podmiejskich w Zamościu (1696 - 75 domów). W 1809 i 1831 ulega zniszczeniu znaczna liczba zabudowań. Wobec wcześniejszej decyzji o kasacie, nowe przedmieście wytyczono w odległości 1,5 km przy ob. ul. Wiejskiej i Al. WP czyli drodze na Majdan, stąd nazywanej również Majdankiem (osobne hasło).
Po kasacie twierdzy Przedmieście Lubelskie, znowu, zaczęło się rozwijać z powrotem w stronę miasta, aż do ul. Peowiaków i Sadowej, przede wszystkim po wsch. stronie szosy lubelskiej, w rejonie ob. ul. Kilińskiego (osobne hasło). Przy końcu XIX w. stało tam ok. 50 domów, a także browar, szpital i klinkiernia. W 1908 wzniesiono koszary. Kilka lat później po przeciwnej stronie ulicy powstały w zwartej zabudowie trzy kamienice. W 1912 były tu 3 szkółki elementarne. Po drugiej stronie szosy wybudowano też rzeźnię i więzienie. Tę część miasta charakteryzowało znaczna liczba rodzin zamożnych wieśniaków, brak ludności żydowskiej i słabiej rozwinięta sieć handlowa.
W l. międzywojennych Przedmieście Lubelskie tworzyła zabudowa po obu stronach traktu (ul. Piłsudskiego) oraz ul. Okrzei i Browarnej (ob. ul. Kilińskiego). Pojęcie to rozciągano jednak na cały obszar leżący na płn. od centrum miasta, z Piaskami (ul. Reymonta), Majdankiem (Al. WP), Janowicami, a także niekiedy i Majdanem. W 1922 mieszkały tu łącznie 3784 osoby. Przed wojną prawie 85% ludności stanowili Polacy, a do najbardziej zaludnionych ulic należała ul. Piłsudskiego (ok. 1500), następnie Kilińskiego (ok. 1000), Al. WP (700) i Majdan (550). Obecnie jest to jednostka urbanistyczna rozciągająca się od płn. granicy miasta, do ul. Sadowej i Peowiaków, ograniczona od wsch. dzielnicą przemysłową i ul. Powiatową, od zach. Łabuńką, zamieszkała przez 23,5 tys. osób w tym 18,5 tys. w 26 blokach (1992).