Po ukończeniu studiów uniwersyteckich uczył w krakowskim gimnazjum. Był legionistą II Brygady, po wojnie służył w kawalerii, ukończył studia na Wyższej Szkole Wojskowej. Do Zamościa przybył jako dotychczasowy d-ca 9 p. ułanów małopolskich, jeszcze kilka miesięcy pracując w MSW. Był w 1928-32 starostą. Z jego inicjatywy otwarto Klub Obywatelski, powstał komitet odbudowy dzwonnicy, zarządził remont Celi Łukasińskiego, za jego kadencji ruszyła budowa lotniska, powstał plac autobusowy. Czynił starania o budowę kolei Zamość - Lwów, stał na czele powiatowej LOPP i Białego Krzyża, był w zarządach Związku Legionistów, Związku Strzeleckiego, Klubu Obywatelskiego. Z jego inicjatywy też powstał komitet budowy pomnika J. Zamoyskiego.
Do celów służbowych zakupił kosztowny, elegancki samochód. Później pracował w banku, przed wojną był jeszcze rejentem. W 1939 został ciężko ranny, potem prowadził w Warszawie biuro sprzedaży nieruchomości. Zm. w Komorowie. Kawaler orderu Virtuti Militari (1920).

 * Zjawił się w Zamościu w mundurze pułkownika, obwieszony orderami, przystojny, elegancki, z dumnie podniesioną głową, nadzwyczaj pewny siebie. Czarne przystrzyżone wąsy  i krzaczaste brwi nadawały mu dużo wyrazu. Przyzwyczajony do dowodzenia i karności zaczął  od razu rządzić po wojskowemu wydając rozkazy na lewo i prawo. (...) Podniósł do niezwykłego prestiżu poziom urzędu, dodając mu splendoru swoją osobistą prezencją. Nazywano go nie inaczej jak pułkownikiem, zwłaszcza wobec oświadczenia, że nie lubi, gdy go tytułują starostą (ze Wspomnień Z. Klukowskiego)