Ur. w Lublinie, w 1949 ukończył zamojskie PLSP, a w 1954 warszawską ASP (archit. wnętrz, potem malarstwo u Eibischa), pracował m.in. w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego, od 1970 profesor ASP w Warszawie. Jeden z czołowych polskich artystów plastyków. Uprawia tkaninę unikatową i eksperymentalną, także malarstwo, rysunek, collage. Zdobył II nagrodę w Konkursie olimpijskim (1956). Miał wystawy indywidualne w większości stolic Europy i Nowym Jorku, łącznie ok. 200, w tym 50 w Polsce (2002).