Pochodził z Podola, profesor Politechniki Lwowskiej, autor kościołów neogotyckich (gotyk nadwiślański), propagator stylu narodowego. Ważnym elementem jego rozważań nad sztuką renesansu był Zamość, który odwiedzał już być może w l. 90. XIX. Był jednym z pierwszych badaczy zajmujących się sztuką Zamościa. W 1917 wygłosił tu odczyt o stylach w odbudowie kraju, a 1933 o architekturze i zabytkach Zamościa. W VI 1920 był w Zamościu na „wycieczce” z lwowskimi profesorami, pisał o tym w  „Ziemia Zamojskiej” (Zamość – skarbnica, 1920 nr 18). Opublikował w „Tece Zamojskiej” cykl Zamość w sztuce (1920 nr 11 i 12, 1921 nr 1 i 2, 3 i 4, 5 i 6). W ostatnim pisząc o Rynku negował …włoskie inspiracje, udowadniając, że miasto  jest założeniem czysto lechickim. Szereg takich emocjonalnych, nie wolnych od egzaltacji rozważań dot. choćby słowiańskiej genezy attyk, czy podcieni miało źródło w pozaborczym wzmożeniu patriotycznym. Jego hipotezy weryfikowały późniejsze badania. W innych artykułach opublikował rysunki zamojskich krat nadokiennych z rynkowych kamieniczek i tarczek odblaskowych.
Po Janie Zubrzyckim pozostał niewielki album z unikalnymi 27 fotografiami Widoki Zamościa 1890, od 2018 w posiadaniu Adama Gąsianowskiego.