Ur. w Sokolnikach (Sandomierskie), ukończył zamojskie liceum, do końca wojny mieszkał w Kalinowicach. Od 1945 pracował w NBP, będąc w l. 60-70. długoletnim wicedyrektorem oddziału. Pracował w "Społem" WSS (wiceprezes). Był czł. MRN 5 kadencji, od 1965 czł. prezydium MRN, w 1981-84 przewodniczącym, następnie wiceprzewodniczacym MRN, działacz PTE. Odnosił sukcesy jako szachista, grał w Klubie Szachowym i "Ogniwie", w Mistrzostwach Okręgu zajął IV m. (1954), był też Mistrzem Zamościa (1947). Odznaczony Krzyżem Oficerskim OOP (1984). Wpisany do Księgi Zasłużonych dla Zamościa (1985).
Jego ojciec Władysław Sempruch (1893-1940) pochodził spod Sandomierza, st. przodownik Policji, od 1928 w Zamościu, w 1939 odkomenderowany do kompanii PP, prawdopodobnie jej szef, wzięty do niewoli, nie wrócił z Rosji, prawdopodobnie zamordowany w Ostaszkowie.