Ur. w Zamościu, z domu Mandeltort, była córką znanego kupca Eljasza. W 1915 zamieszkała w Kijowie, tam uczyła się, świadectwo dojrzałości otrzymała w zamojskim gimnazjum (1923). Rozpoczęła studia filologiczne na UW, przerwane z braku środków. Pracowała wiele lat w biurze "Polskiego Lloyda". W IX 1939 z mężem wróciła na krótko do Zamościa, po czym wyjechała do ZSRR, z Moskwy ewakuowana do Uzbekistanu, skąd wróciła do Polski w 1945. Mieszkała w Warszawie. Debiutowała w 1948, tłumaczyła literaturę radziecką, m. in. słynną Jak hartowała się stal (1950). Jej bibliografia twórcza zawiera 21 pozycji. Pozostawiła wspomnienie z dzieciństwa ("Poezja" 1987). Zm. w Warszawie. Jej mężem od 1937 był poeta Włodzimierz Słobodnik. Po jej siostrze wówczas 90-letniej Stanisławie Mandeltort pozostała 50 min. relacja filmowa w fundacji Zapis Historii Ocalonych z Shoah.
* W. Słobodnik Piosenka dla Eleonory
Twoje miasto – Zamość
Ma wysoka wieżę,
Twoje miasto – Zamość
Z rynkiem i zegarem
Tutaj Szymonowicz
Pisał swe sielanki
Piórem, co godziło
W dziedziców wąsatych.
Twoje miasto – Zamość
Kochałem, jak kocha
Twoje serce matkę,
Przez Niemców zabitą.
Twoje miasto – Zamość
Ma wysoką wieżę,
W twoim mieście starym
Nie ma twojej matki.
Ani twego brata.
Zabili go Niemcy,
Chociaż brat twój wierzył
W człowieka ja w światło.
Twoje miasto – Zamość
Ma wysoką wieżę,
Twoje miasto – Zamość
Z rynkiem i zegarem.
Sen twój o zabitych
Wyższy niż ta wieża
I szerszy niż rynek,
I bardziej dokładny
Niż zegar na wieży.
(ze zbioru Nowe wiersze, 1952)