Potoczna nazwa urządzenia hydrotechnicznego (jaz) dla elektrowni, powstałego ok. 1942 na Łabuńce w okolicy mostu na ul. Sienkiewicza. Spiętrzała wodę 1,6 m celem zasilenia tzw. “kanału miejskiego” doprowadzającego wodę do parku, jej usytuowanie miało związek z elektrownią i systemem chłodzenia. Żelbetonowa, zbudowana została przez inż. Kwapiszewskiego. Łagodne betonowe skarpy ze schodkami po obu stronach służyły jako pralnia (bielizna na tarach, dywany). Jej okolice do czasu powstania zalewu, latem stanowiły popularne miejsce rekreacji. Woda (po schłodzeniu turbin i zmieszaniu z Łabuńką) była ciepła już w maju. Chętnie utrwalana była fotografiach.
W czasie wojny powstała też betonowa śluza płn. - kolektor odprowadzający wody ze stawu parkowego w kierunku Janowic. Była też drewniana śluza 0,6 m na Łabuńce przy drodze na Rotundę.