Stała przed kamienicą nr 8, być może od powstania miasta. Prawdopodobnie w l. 70. XVIII w. otrzymała barokowo-rokokową obudowę, stawiającą ją w rzędzie najładniejszych rynkowych studni w Polsce. Wg obrazu Lelewela z 1824 znajdowała się w 6-bocznym barokowym budynku pochodzącym  z arkadowym obejściem, zwieńczona prześwitową balustradą (jak w schodach ratuszowych). Następnego roku charakteryzowana była przez korespondenta "Rozmaitości" jako piękna kamienna studnia. Być może uległa częściowo zniszczeniu w czasie pożaru w 1827, ale w 1843 nadal wymieniana jako murowana (być może o skromniejszej architekturze) dostarczająca miastu i garnizonowi wody. Widoczna jest też obrazie Zaleskiego z 1848. Na przełomie XIX i XX w. jest w tym miejscu już zwykła pompa. Funkcjonowała w tym miejscu do 1938.