Ur. nad Bugiem, młodość spędziła na Mazowszu, ukończyła szkołę pielęgniarską. W czasie wojny była zesłana w głąb Rosji, jako ochotniczka wcielona do batalionu kobiecego im. E. Plater ("Platerówka"), później w wojskowym szpitalu chirurgicznym. Przeszła szlak bojowy I Armii WP od Sielc do Berlina, kończąc wojnę jako sierżant. W Zamościu zamieszkała w 1945, pracując w izbie chorych 8 p.p., a od 1950 w cywilnej służbie zdrowia. Od 1963 kierowała punktem opieki nad chorymi PCK. Była aktywną działaczką związkową, ZBoWiD, FJN, TPD, od 1960 czł. MRN. W 1968 została matką chrzestną m/s "Zamość" (odbyła nim rejs do USA). Jako 42-ga Polka odznaczona została międzynarod. medalem im. Florence Nichtgale.
Jej mężem był Stanisław (1920-1985) mjr rez., uczestnik kampanii wrześniowej, znalazł się w głębi Rosji, potem w Armii Czerwonej pod Stalingradem i w LWP na szlaku do Berlina. Posiadał Krzyż Grunwaldu III klasy. Oboje mieli też liczne pol. i radzieckie odznaczenia bojowe oraz Krzyże Kawalerskie OOP. Spoczywają na zamojskim cmentarzu (S).