Ur. w Zamościu, w rodzinie mieszczańskiej, studiował w Akademii i Seminarium w Zamościu. Od 1770 wykładał ortografię, później m.in. retorykę i logikę, a od 1778 na katedrze prawa natury i narodów (porównanie polskiego i austriackiego prawa). Był kwestorem i dziekanem wydziału filozofii, proboszczem starozamojskim, kanonikiem zamojskim (1780) i przemyskim, prefektem drukarni akademickiej, którą kierował do kasaty Akademii. Posiadał dw stopnie doktorskie, filozofii i obojga praw. Zwłaszcza rozprawa prawnicza na tle innych prawniczych wydawnictw zamojskich zasługuje na uwagę.Autor podręcznikowych Fundamenta Geographiae... (1776). W Quaestio phililosphia ex logica... (1777) głosił tezy przeciwko Kartezjuszowi. Próbował sił w poezji (Wiersz smutny śmierć męczeńską św. Jana wyrażający, 1774). W skromnym, świadczącym o ubóstwie inwentarzu po nim znalazło się m.in. 16 książek o niezbyt wyszukanej tematyce np. ody Słonecznik albo porównanie woli ludzkiej z wolą bożą i ...czapka konfederatka z białym barankiem. Zm. w Zamościu.

Wyszedł artykuł Marzeny Dyjakowskiej Rozprawa doktorska Walentego Macieja Teppera z zakresu rzymskiego prawa spadkowego ("Rocznik Nauk Prawnych", 1999)