W 1918 wojsko adaptowało na teatr dawny kościół reformatów (otwarty 19 X). Wkrótce budynek przejęło miasto i powołało 4 XI Teatr Miejski. Koło 30 p.p. już jako teatr miejski przygotowało Ciotkę Karola oraz Lwowskie Przedmieście F. Dominika. W teatrze pod dyrekcją Wacława Adlera występowali członkowie teatralnych zespołów wojska i "Oazy" (13 osób).  Na inaugurację "cywilnego" już teatru 23 XI wystawiono Klub Kawalerów Bałuckiego (potem m.in. Pana Wołodyjowskiego wg Sienkiewicza). Wyróżniała się m.in. Kopczyńska, Bonarówna oraz Czjani, ponadto Owerło.
W budynku były 182 krzesła i 22 ławy. znajdowały się garderoby, 2 balkony żeliwne, bufet, było elektryczne oświetlenie (43 punkty), lecz mimo gorących pieców, także dotkliwe zimno. Zwracała uwagę kurtyna z widokiem Zamościa z lotu ptaka i nocą. W IX 1921 teatr zaprzestał działalności.

 * Inwentaryzacja b. kościoła reformatów E. Kranza z marca 1921 nosi tytuł obecnie teatr polsko-żydowski.