Ur. w Płoskiem. Do wojny pracował w zakładzie stolarskim przy ul. Złotej w Warszawie, w czasie okupacji w Tarnawatce, a potem w znanym zakładzie Ptaszyńskiego  przy ul. Żeromskiego, a wobec ciężkiej choroby przejął w 1945 jego obowiązki i w 1947 odkupił warsztat (1948 dyplom mistrzowski). W 1958 przeniósł zakład na ul. Żdanowską 10, gdzie również wybudował dom. Ukończył kurs pedagogiczny i prowadził kształcenie uczniów. Realizował przede wszystkim zamówienia indywidualnei  liczne prace dla zamojskich szkół i kościołów, m.in. dla redemptorystów (konfesjonały, ławki, drzwi). Pod koniec  życia zamieszkał w Krakowie i tam zmarł.
Miał czworo dzieci, wszystkie ukończyły zamojskie Licea: Ireneusz Telejko Halina Telejko (uk. AM w Gdańsku, mieszka we Francji), Zbigniew Telejko (uk. Politechnikę Warszawską, mieszka w Krakowie) i Tadeusz Telejko.