Ur. w Warszawie, był synem Stanisława,  osiadłego w 1919 w Zamościu elektrotechnika, ukończył 3-letnią Wyższą Szkołę Inżynierską. Pracował w elektrowni, od 1930 był właścicielem koncesjonowanego zakładu instalacyjnego (ok. 40 pracowników, ul. Krysińskiego 15) działającego na terenie całego wojew. Po przejęciu w 1948 zakładu przez PZGS został tam kier. technicznym, ponownie pracował w elektrowni (autor wielu pomysłów racjonalizatorskich), na Dni Morza zbudował okazałą latarnię morską z reflektorami.
W 1945 kierował też Państw. Stacją Traktorów. Od pierwszych dni po wyzwoleniu czynnie uczestniczył w życiu miasta. Stanął na czele zawiązanego zarządu SD (1944 potem w PK SD) i przewodniczącym powstałego w 1947 Koła Miejskiego a od 1961 sekretarzem PK. W 1944 stanął także na czele związku cechów. W 1944-65 był nieprzerwanie czł. MRN, a w 1956-61 przewodniczącym MRN, ponadto czł. PRN i WRN (1954). W 1944 był jednym z głównych inicjatorów i organizatorów gimnazjum mechanicznego, organizatorem i prezesem Tow. Przyjaciół Żołnierza (1944-50). Cieszył się popularnością i szacunkiem. Miał dom przy ul. Sienkiewicza. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP (1958). Zm. 17 VI, spoczywa na zamojskim cmentarzu (S).