Powstała w poł. 1886 przy ul. Partyzantów 78, jako filia Fabryki Maszyn i Narzędzi Rolniczych M. Wolskiego w Lublinie (wg niektórych danych od 1891 wzgl. 1894). Faktycznie był to skład gotowych wyrobów i warsztaty naprawy maszyn i narzędzi rolniczych (urządzenia poruszane silnikami naftowymi). Początkowo zatrudniano ok. 20 prac. (1913  - 18, 1919 - 16), w 1921 - 5 ślusarzy, 2 tokarzy, 2 kowali, 1 stolarz, obsługa motor. oraz uczniowie. W 1924 - 23 prac. i motor gazowy 14 HP.  Podczas wojny były tu niemieckie warsztaty samochodowe.
Na przełomie wieków zarządzającym był E. Stodołkiewicz. W XI 1944 jako Warsztaty reperacyjne maszyn rolniczych (kier. A. Majewski, 8 osób, wówczas jako ul. Lwowska 72. W 1945 13 osób dokonywało wyłącznie reperacji, m.in. dla wojska (było m.in. 5 tokarni, kuźnia). W chwili likwidacji w 1950 nosiła nazwę Warsztaty Reperacji Maszyn i Narzędzi Rolniczych M. Wolski oddział Zamość. W 1950-62 znajdowała się tutaj baza spółdzielni "Autonaprawa", następnie PZMot. (do 1989), potem różne firmy.
W 1894 wzniesiono "dworkowy" budynek administracyjny  z gankiem na dwu kanelowanych kolumnach (w tympanonie data 1901 i 7 plakiet, od których zw. "domem z medalami") z ozdobną żeliwną balustradą. Kryty czerwoną dachówką, tak, jak jednolite stylowo warsztaty. Od ulicy dekoracyjne, charakterystyczne dla epoki ogrodzenie. W l. 80. zaniedbany, później zakupiony przez PSS, w ruinie, w 1998 rozebrany (plakiety przekazano do muzeum).

 * W 1903 wartość urządzeń i maszyn 3029 rb, budynku 7954 rb.