Ur. w Zamościu, później mieszkał w Kaliszu, następnie w Lublinie i Warszawie, w 1839 został uczniem Józefa Elsnera (nauczyciela Chopina). Stał się wziętym pianistą, oprócz koncertów życzliwie przyjmowanych przez publiczność utrzymywał się z udzielanych lekcji. Zaczął też wydawać pochlebnie przyjmowane swoje kompozycje na fortepian, wydawane m.in. w Lipsku, Wrocławiu, Warszawie. Był także utalentowanym improwizatorem utworów Liszta czy Chopina. Przez wiele lat dręczyła go choroba piersiowa, mimo lekarskich zabiegów, wyjazdów za granicę do wód, zmarł u progu rozwijającej kariery. Spoczywa na warszawskich Powązkach.