Z domu księżniczka Czartoryska, żona dwóch ordynatów, najpierw VIII-go, Klemensa (1763), a później X-go, Andrzeja (1768), z którym mieli siedmioro dzieci (czworo zm. w dzieciństwie). Od 1782 gdy zatrudniono do kształcenia dzieci Stanisława Staszica, została pod jego przemożnym wpływem, poróżnił ją z dziećmi. Przez jego intrygi nie chciała dopuścić do rządów młodego ordynata. W 1790 podróżowała z mężem do Włoch. Od 1794 mieszkała w Wiedniu. Wspomogła  budowę kościoła św. Katarzyny na przedmieściu lubelskim (m.in. 95 tys. cegieł) i szpital szarytek.