Pochodził z Krakowa, doktorat uzyskał w Bolonii. Do Zamościa przybył w 1629 i przez 16 lat wykładał prawo kanoniczne. Aż 6 razy obierany był rektorem, od 1637 wicekanclerzem Akademii. Doprowadził do przyłączenia kolegium ołyckiego do Akademii. Był też asesorem Trybunału Zamojskiego, kustoszem Kolegiaty, proboszczem sitanieckim, cenionym kaznodzieją, autorem prawie 600-stronicowego dzieła prawniczego Digestum iuris saxonici provincialis (1643). Pochowany został w Zamościu.