Lwowianin, spokrewniony z rodziną Szymonowica. Po studiach w Krakowie (dr filozofii) w 1638 objął w Zamościu katedrę matematyki, następnie filozofii. W międzyczasie studiował medycynę w Padwie (doktorat). Pełnił urząd dziekana, od 1650 dwukrotnie rektora. W 1653 powrócił do Lwowa i ożenił się. Był ławnikiem i rajcą lwowskim, otrzymał tytuł lekarza królewskiego. Uważany był za jednego ze światlejszych akademików tamtego okresu, znakomitego mówcę (uczestniczył w pertraktacjach z Chmielnickim). Posiadał jeden z większych księgozbiorów tamtego czasu.