Codzienne zakupy w czasach staropolskich dokonywano w Rynku Solnym i Rynku Świętokrzyskim. Wymiana handlowa między miastem i wsią w ich najbliższej okolicy odbywała się podczas cotygodniowych targów. Początkowo odbywały się w środy, od 1588 także w soboty, i inne dni (Rada w 1623 otrzymała polecenie pilnowała ich regularności). W XIX w. były to  środy i piątki, a dopiero od pocz. XX w. w czwartki. Odbywały się one w Rynku Wielkim (gł. kupcy, szewcy) i Solnym (m.in. rzeźnicy), a dzień rozpoczynało uderzenie dzwonu miejskiego. Nad porządkiem i miarami czuwała milicja oraz sąd jarmarczny.
W VIII 1821 ks. Konstanty zabronił jarmarków wewnątrz twierdzy i już 10 IX odbył sie w miejscu Rynku Świętokrzyskiego za Bramą Lwowską, gdzie wyznaczono targowisko  na 1,5 tys. furmanek, pow. ok. 8 ha! Potem przeniesione na Nową Osadę (Rynek). Po kasacie twierdzy powstało targowisko przy Nowej Bramie Lubelskiej, na terenach pofortecznych. Furmanki stawały też przed Bramą Lubelską (Plac Targowy, ob. Pl. Stefanidesa).
W 1930 urządzono czynny do pocz. l. 60. targ zwierzęcy - targowicę przy ul. Młyńskiej, na który zjeżdżano w czwartki również z dalszych okolic Zamościa.
Targowisko było także przez pewien czas (jeszcze w 1980) na przeciw dworca PKS, przy ul. Wyszyńskiego (wtedy Długa), ob. w Zwódnem (0,7 ha) i od 1992 również w Sitańcu - Błoniu (3 ha).
Codziennym zakupom służył targ na Rynku Solnym, w 1942 przeniesiony na ob. Plac Stefanidesa, a później na sąsiedni plac przy ul. Bazyliańskiej (stawały tam karuzele, "beczki śmierci"), gdzie powstało "Targowisko Miejskie". W 1916 władze zlikwidowały samorzutnie powstały targ między Akademią i łaźnią. W l. 90. w sposób spontaniczny ukształtowało się trzecie codzienne targowisko - przy ul. Orzeszkowej. Czwartkowy targ nadal odbywa się na Nowym Rynku.

Ruch na targowisku zwierzęcym

 * Na zamojskie targi spędzano przed wojną ok. 30 tys. nierogacizny, prawie 10 tys. koni i krów. Przez targi przechodziło ponad 20 tys. ton zboża rocznie, tu znajdował rolnik zbyt na swą okopowiznę zbywającą od własnego zapotrzebowania. Nawet miejscowe spółdzielnie (...) większość swoich transakcji skupu załatwiały na targu. Tu także znajdował zbyt na swe wyroby rękodzielnicze bednarz, kowal, ślusarz, garncarz itd. Na zamojskim rynku rolnik zaopatrywał się w narzędzia rolnicze, sprzęt gospodarczy i domowy oraz przedmioty codziennego użytku, jak materiały włókiennicze, bielizna, ubranie, obuwie itp., od których uginały się stoiska. Na powyższe targi zjeżdżało się do tysiąca podwód z tutejszego a nawet sąsiednich powiatów, nawet z za Sanu, Rudnika, Leżajska, Ulanowa. Tu ustawiano w dzień targowy setki stoisk i straganów, z których dokonywano handlu. (T. Zaremba).
 * Na przełomie XIX i XX w. były ulice Końskie Targowisko i Wieprzowe Targowisko.