Był pierwszym burmistrzem w zaborze rosyjskim. Przez wiele lat związany z twierdzą, m.in. dzięki poparciu ordynata. Służbę urzędniczą rozpoczął w Zamościu jako profesor szkół normalnych, po trzech latach przeszedł do Kasy cyrkułu, w 1807 zdał egzamin na sędziego policyjnego, ale wolał zarządzać majątkiem hrabiowskim, w Księstwie Warszawskim pracował przy fortyfikacjach, a podczas oblężenia nadzorował lazarety oblężenia. Stracił cały majątek. Burmistrzem był w 1814-1817, był uczciwy ale i impulsywny, nie znajdując uznania komendanta, jak i mieszczan.