Zwana także Sołtanowską. Stał tu najpierw skromny drewniany dom ormiański. W 1642 kupił go Sołtan Sachwelowicz bogaty kupiec lwowski (handlował m.in. bursztynem) i wystawił w tym miejscu okazałą kamienicę. W kartuszu nadokiennym pozostały jego inicjały SS. W posiadaniu kolejnych Ormian (Takiesowiczowie, następnie Derbedroszewiczowie) pozostawała do ok. 1770. Przy końcu XIX w. przeszła na własność Namysłowskich. Wcześniej mieszkał w niej jako uczeń progimnazjum kompozytor i muzyk Karol Namysłowski (osobne hasło), który w 1898 nadbudował kamienicę (na starym zdjęciu widoczna data i inicjał KN). Pod koniec XIX w. mieszkał w niej przyszły premier RP Leopold Skulski (osobne hasło). Po Namysłowskich, nieruchomość nabyli Szwarcbirowie, a w 1945 Korzeniewscy. W 1963 przeszła na własność państwa. Przez wiele lat mieściła się tu znana piekarnia Baranowskiego. Miała przed renowacją ponad 50 mieszkańców i była jedną z najbardziej przeludnionych i zaniedbanych w Rynku (jakby nie dość - przed rozpoczęciem renowacji wybuchł w niej pożar, 1978).
Była to ostatnia kamienica z której usunięto attykę i pierwsza którą ją odzyskała z powrotem (dzięki starej fotografii). Dzisiaj dzięki temu, iż obniżono ją do właściwej wysokości i odtworzono autentyczną attykę jest to bez wątpienia jedna z najpiękniejszych kamieniczek. Obok wielkiej, jasnej płaskorzeźby Madonny z Dzieciątkiem depczącej usiłującego się uwolnić spod stóp skrzydlatego smoka, na bogatą, wczesnobarokową dekorację składa się również piękny fryz z wychodzącą z dzbana na osi, wijącą się łodygą z kwiatami i owocami oraz wspaniałe obramienia okienne ze wspomnianymi kartuszami, muszlami, pękami owoców, chustami i ukrytymi pośród nich filigranowymi smoczymi paszczami. W 1996-2000 w ramach prac konserwatorskich, jako jedynej w Rynku przywrócono kolorystykę dekoracji sztukatorskich. W 2000 adaptowana dla Liceum Sztuk Plastycznych.

 * W dwudziestoleciu międzywojennym mieszkali tu między innymi kupcy: Dawid Ejzen, Froim Fuks, Józef Harc, Moszko Kac, Iser Malcman, piekarz Lejba Glatberg i piekarka Maria Rajzla Janisgartel, rzeźnik Mendel Wagner, krawiec Dawid Waks, nauczycielka Gula Wajnrib i buchalter Dawid Zehler.
 * Attyka kamienicy Sołtanowskiej była prawdopodobną inspiracją dla attyk Pałacu Kultury i Nauki, powtarzając formy geometryczne naczółków – odcinkowe przerywane, nawet sterczyny, oczywiście zgodnie z założeniami delikatnie „twórczo przerobione” (za polskisocrealizm.org, podpowiedział M. Jawor).