Tworzyli go wybierani na dorocznej elekcji w pierwszy piątek wielkiego postu wójt i 3 do 10 ławników. Zwany był sądem wójtowskim i ławniczym prawa uprzywilejowanego ormiańskiego zamojskiego. Pod nieobecność wójta przewodniczył rozprawom landwójt - najstarszy z ławników. Gdy brakowało ławnika uzupełniano skład polskim. Istniał podział na sądy potoczne i wyłożone (!). Rozpatrywał sprawy Ormian zamieszkałych w Zamościu wszystkich rodzajów przestępstw cywilnych i karnych, z najcięższymi, gardłowymi, włącznie.