Z l. 80. XIX w. pochodzi wzmianka o robiącym furorę w mieście "metrze francuskim". Na pocz. l. 20. lekcji tańca udzielał ex-Austriak, aktor i reżyser Wacław Adler. W IV 1927 w "Sokole" (Nadszaniec) rozpoczął się 6-tygodniowy Kurs tańców narodowych, salonowych i nowoczesnych prowadzony przez znanego baletmistrza Stanisława Bieńkowskiego. Do nielicznego w PRL kursu tańca doszło w PDK w 1964.
Po pierwszej wojnie świat. osiadł Aleksander Szawul były baletmistrz operetki wiedeńskiej (uczył w gimnazjum), który m.in. przygotował i 26 II 1924 wystawił z rozmachem pantomimę baletową Wieszczka lalek (osobne hasło) J. Bayera, następnie Jasia i Małgosię.
W Zamościu wystąpiła światowej sławy tancerka Halina Hulanicka (1930) i Piotr Zajlich (1926, pełno widzów, oklaski bez końca) tancerz słynnego zespołu Diagilewa i Pawłowej, choreograf, dyr. warszawskiej szkoły baletowej oraz dwukrotnie słynny balet Parnela (24 V i 23 XI 1938) i reprezentacyjny Balet Polski Kopińskiego (1946).
W l. 40. popisową miejscową parę taneczną tworzyli: Irena Pacewicz (1925-2007, później Fabijańska) i Tadeusz Korczyński (osobne hasło) - kształcony w Paryżu, twórca układów tanecznych i baletowych, później nauczyciel tańca (kurs tańców nowoczesnych 1945, 1948), tańczył również z Ireną Kozikówną. Podczas koncertu na odbudowę Warszawy (1948) wystąpiło pk. Pacewiczównej 6 osób z tańcami i baletem. Po wojnie działalność choreograficzną rozpoczęła Zofia Wiktorowicz (osobne hasło), reżyserując szereg widowisk pantomimiczno-baletowych, m.in. w 1948 Wieszczkę lalek (osobne hasło), Serce murarza (1950, 30 dzieci, w rolach głównych królewny i króla Bożena Wiktorowicz i Irena Szostak) - była to prezentowana pod słusznym tytułem Śpiąca królewna Czajkowskiego, później przygotowana już pod własnym tytułem (1955). Pantomima Dziecięca Z. Wiktorowicz wystawiła jeszcze Pana Twardowskiego L. Różyckiego.
W l. 80. powstały kluby tańca towarzyskiego, najpierw "Contra" (osobne hasło), później "Fantazja" (osobne hasło). Od 1992 działa Szkoła Tańca Magdaleny i Janusza Myków (osobne hasło), a w l. 90. były też krótko szkoły Andrzeja Miciuły (wszystkie cztery spotkały się jako organizatorzy OTTT w 1993) i Andrzeja Juszczaka. W 2001 przy WSZiA powstał Studencki Klub Tańca "Abakus" (trenują Ł. Wszoła i A. Jędrzejewski). Najlepszymi tancerzami w dziejach miasta są Łucja Wszoła i Andrzej Jędrzejewski posiadający od 1996 międzynarod. klasę S w tańcach latynoamerykańskich (od 1994 kl. A) i kl. A w standardowych oraz Krzysztof Myka i Katarzyna Oleszczuk - odwrotnie od 2009 klasę S w tańcach standardowych i kl. A latynoamerykańskich. W 2011 K. Myka z M. Kowalską zostali młodzieżowymi wicemistrzami Polski w tańcach standardowych
Od 1980 w Zamościu organizowane są turnieje tańca (osobne hasło), w tym ogólnopolskie cykliczne Turnieje Tańca Towarzyskiego i Zamojskie Konfrontacje Taneczne. W 1996 odbyły się tu Mistrzostwa Okręgu Lubelskiego z udziałem 220 par! W 1986 powstał oddział Pol. Towarzystwa Tanecznego (kilkudziesięciu czł.).
W Zamościu pracuje pedagog, dyplomowana instruktorka tańca orientalnego, w tym tańca brzucha, Aneta Lechowicz ps. "Faiza", która tu organizowała warsztaty dla uczestniczek z kilku państw, a od 2017 grupę, z którą osiągała w tej niszowej specjalności sukcesy krajowe.
* Kurs w 1927 obejmował tańce narodowe: mazur, kadryl, polonez, oberek, polka, boston-walc, salonowe: foxtrott, schimmy, tango, nowoczesne: black-botton, charleston, blues.
* W 2014 podczas Mistrzostw Polski w Tańcach Polskich trzecie miejsce zajęli Katarzyna Mach i Mikołaj Mokrzyński, czwarte Katarzyna Mokrzyńska i Dawid Kowalczuk a piąte Joanna Ciuraszkiewicz i Karol Hildebrand.
* W 1937 przyjechała do Zamościa z kursem eurytmii (wyrażanie ciałem muzyki i słów) Asta Blumfeld Łotyszka ze Szwajcarii.